பேச்சு வாக்கில் . . .

எனக்குப் பிடித்த ஒரு பொழுதுபோக்கு, சற்றும் சம்பந்தமில்லாத இடங்களில் நுழைந்து அங்கிருப்பவர்களைக் கவனிப்பது. இதன் காரணமாக சில முகநூல் மற்றும் வாட்ஸாப் குழுக்களிள் அவ்வப்போது இணைந்து கொள்வேன்.

இரண்டு நாட்களுக்கு முன்பு, சிங்கப்பூர் இந்தியப் பெண்கள் தொடங்கியிருந்த வாட்ஸாப் குழு ஒன்றில் இணைந்தேன். எதிர் வரும் அவர்களின் சந்திப்பிற்கான தயாரிப்புகளைப் பற்றிய தட்டச்சு உரையாடல்கள் என்னுளிருந்த வெறுமையை நிரப்பியபடி இருந்தன. ஒரு வார்த்தைக் கூட பேசாமல் அவர்களைப் படித்துக் கொண்டிருந்தேன்.

அந்த நேரம், அவர்கள் பெரும்பாலும் ஹிந்தியில் பேசிக் கொள்வது தனக்குப் புரியவில்லை என்று ஒரு பெண் வெளியேற, உரையாடல் திசை திரும்பியது. அக்குழுப் பெண்களால் ஒரு இந்தியப் பெண்ணிற்கு ஹிந்தி தெரியவில்லை என்பதை நம்பவே முடியவில்லை!

ஒரு இந்தியனாக இருந்து கொண்டு தேசிய மொழியான ஹிந்தியைப் படிக்காமல் அதையும் பெருமையாகச் சொல்லிக் கொண்டு வெளியேறிய அந்தப் பெண்ணின் அறியாமையைச் சொல்லி ஸ்மைலிகளால் கண் மூடி சிரித்தார்கள்.

ஆங்கிலம் தெரியவில்லை என்பதை விட ஹிந்தி தெரியாதது எவ்வளவு பெரிய அவமானம் என்று வியந்து, இப்படி இருப்பதால் தான் உலக மேடையில் இந்தியர்களை யாரும் மதிப்பதில்லை என்றார்கள்.

ஆங்கிலம் என்பது புத்திசாலித்தனத்தின் அளவுகோல் அல்ல ஆனாலும் அம்மொழி இந்தியர்களின் ஸ்டேடசாகி விட்டதை எண்ணி வருத்தப்பட்டு, தங்கள் இயலாமையை மறந்தார்கள்.

நடுநடுவே, ஹிந்தியைத் தாய் மொழியாகக் கொண்டிராதவர்கள், தாங்கள் அதற்கு முக்கியத்துவம் கொடுத்து கற்றுக் கொண்டதை இடைச் செருக, அவர்களுக்குப் பாராட்டு கிடைத்தது.

பின்னர் அந்த பெண்ணிற்கு பிறருடன் பழகுவதில் பிரச்சனை இருந்து, அதனால் ஹிந்தி தெரியாத்தைக் காரணமாகச் சொல்லி வெளியேறியிருக்கக் கூடும் என்று சமாதானப் படுத்திக் கொண்டார்கள்.

‘பெண்கள் பொட்டுகளால் முழுமையடைகிறார்கள்
மொழி ஹிந்தியால் முழுமையடைகிறது’ போன்ற கவிதைகளெல்லாம் துள்ளி விழுந்தன. (இது ஏதேனும் பாடலா என நான் அறியேன்)

இதற்கிடையே இன்னும் சிலர் வெளியேறியிருக்க, அவர்களை இந்தியர்கள் அல்லாதவர்கள் என்றார்கள்.

இதெல்லாம் நான் வெளியே சென்றிருந்த நேரத்தில் நடந்திருந்ததால் வீட்டிற்குள் நுழைந்ததும் கிட்டத்தட்ட 200 தகவல்கள் என் கைப்பேசியில் வந்து விழுந்தன.

இதெல்லாம் பெண்கள் பேச்சு என்று சாதாரணமாய் இருந்துவிட முடியவில்லை. இவர்களின் எண்ணங்களே உண்மை என்று இவர்களின் பிள்ளைகள் நம்புகிறார்கள். இத்தகைய நம்பிக்கைகளின் நீட்சியே பெண்களுக்கு எதிரான வன்முறைகளுக்கு இட்டுச் செல்கிறது. தான் தவறென நினைக்கும் செயலை ஒரு பெண் செய்தால், தானே இறங்கி அவளுக்குப் பாடம் புகட்டலாம் என்று அவர்கள் வீட்டு பிள்ளைகளுக்குச் சொல்லிக் கொடுக்கிறது.

இருந்த வேலையெல்லாம் விட்டுவிட்டு, என் முதல் தகவலை அந்த குழுவிற்காக தட்டச்சத் தொடங்கினேன்.

ஹிந்தியிலேயே பெரும்பாலான உரையாடல்கள் நடைபெறுகின்றன என்று அறியாமல் அக்குழுவினுள் சேர்ந்த ஒரு பெண்ணிற்கு வெளியேறும் சுதந்திரம் இருக்கிறது. அதற்காக அவளுக்குப் பின்னால் புறம் பேசுவது சரியில்லை. ஹிந்தி தேசிய மொழியா இல்லையா என்பது விவாதற்குரியது, அது தேசிய மொழி என்பது உண்மையென்றே வைத்துக் கொண்டாலும், அதைப் படித்தாக வேண்டும் என்று நினைப்பது உங்கள் நம்பிக்கை. உங்கள் நம்பிக்கையை பிறர் மீது திணிப்பது தவறு. தோழமை என்பது மொழிகளுக்கு அப்பாற்பட்டது. எந்த ஒரு மொழிக்குள்ளும் சிறைபட விரும்பாத்தால் வெளியேறுகிறேன் என்ற பொருள் படும் தகவலை ஆங்கிலத்தில் தட்டி விட்டு வெளியேறினேன்.

நிம்மதியாக இருந்தது.